Ressources numériques en sciences humaines et sociales OpenEdition Nos plateformes OpenEdition Books OpenEdition Journals Hypothèses Calenda Bibliothèques OpenEdition Freemium Suivez-nous

“Interest in Turkish series boosts enthusiasm for Turkish novels” – Hürriyet Daily News

“Turkey might be a society that watches far more than it reads, but the popularity of certain TV shows has nonetheless increased interest in books, Federation of Professional Publishers Associations (YAYFED) Chairman Bayram Murat has said.

“When some of the Turkish series break ratings records, the novels that inspired the scenarios of the series also break sales records,” he said during a press conference organized by the Antalya Journalists Association to discuss the TÜYAP Antalya Book Fair, which will be organized from Feb. 13 to 17.” […]

Speaking previously about the links between Turkish soap operas and the country’s literature, Nilüfer Narlı, a sociologist at Bahçeşehir University, said Turkey had increased its “soft power” in the Middle East and Balkan countries through such shows, the Hürriyet Daily News reported.

“As the circulation of soap operas in the international arena has increased, learning Turkish language and culture have become very important in the Arab and Balkan countries. This is what we call ‘soft power’ within the context of the culture industry,” she said.

Source : Hürriyet Daily News

“Trafik kurallarını en çok onlar ihlal etti!” – Radikal

İşler Güçler. Source : Radikal

“Emniyet Genel Müdürlüğü, dizilerdeki sahnelerde, seyir halindeyken cep telefonu ile konuşma ve emniyet kemeri kullanma oranları konusunda bir araştırma yaptı. Kurallara uyma konusunda ‘İşler Güçler’ ve ‘Yalan Dünya’ dizileri üst sıralarda yer aldı.

Emniyet Genel Müdürlüğü , yedi ulusal kanalda 1 Ocak-31 Ocak 2013 tarihleri arasında yayımlanan tüm dizilerdeki sahnelerde, seyir halindeyken cep telefonu ile konuşma ve emniyet kemeri kullanma oranları konusunda bir araştırma gerçekleştirdi. Kurallara uyma konusunda ‘İşler Güçler’ ve ‘Yalan Dünya’ dizileri üst sıralarda yer aldı.

Araştırmada, ‘İşler Güçler’deki 8 sahnenin 8’inde, ‘Yalan Dünya’daki 5 sahnenin 5’inde, ‘Alemin Kralı’ndaki 2 sahnenin 2’sinde emniyet kemeri takılarak kurallara uyma oranı yüzde 100 olarak belirlendi. Yüzde 85.7’lik emniyet kemeri takma oranıyla ‘Zengin Kız Fakir Oğlan’ı; yüzde 83.3’lük oranla ‘Krem’ dizisi takip ederken, ‘Sakarya Fırat’ dizisinde 9 sahnenin, ‘ Öyle Bir Geçer Zaman Ki ’ dizisinde 6 sahnenin hiç birinde, ‘Bitmeyen Hikâye’ dizisinde 4 sahnenin, ‘Seksenler’ dizisinin ise iki sahnenin hiç birinde emniyet kemeri katılmadığı belirlendi.

Cep telefonu kuralına uyma konusunda ise en üst sırayı ‘Deniz Yıldızı’, ‘Lale Devri’, ‘İşler Güçler’, ‘Kayıp Şehir’, ‘Yalan Dünya’ ve ‘İntikam’ aldı. ‘Arka Sokaklar’, ‘Yer Gök Aşk’, ‘Küçük Kıyamet’, ‘20 Dakika’, ‘Kurtlar Vadisi Pusu’, ‘ Huzur Sokağı ’, ‘Bitmeyen Hikâye’, ‘Benim İçin Üzülme’, ‘Zengin Kız Fakir Oğlan’, ‘Merhaba Hayat’, ‘İki Dünya Arası’, ‘Dila Hanım’, ‘Alev Alev’ dizileri ise cep telefonu kuralına uyma konusunda sınıfta kaldı.”

Source : Radikal

Quelques perles du cinéma turc des années 50′-70’…

Erol Amaç est M. Spak (à ne pas confondre avec M.Spock, qui lui porte un sous-pull bleu). Source : Monster movie music

Voici quelques extraits – pour rire mais aussi pour déplacer un peu le regard qu’on porte habituellement sur le cinéma – d’adaptations turques de franchises américaines des années 70 et 80…

Celles qui m’intéressent le plus directement sont avant tout les adaptations de séries de cette époque telles que Star Trek “alla turca” ou “Betmen”, mais on ne peut s’empêcher se savourer d’autres adaptations locales pour le cinéma : “Supermen”, “Badi” (la version turque de E.T.), le magicien d’Oz turc, “Frankeştayn”, Drakula à Istanbul, le Zorro turc… et bien sûr l’inénarrable “Turkish Star Wars”, connu également sous son nom original de “Dünyayi Kurtaran Adam” (l’homme qui a sauvé le monde). “Nanarland“, qu’on peut saluer pour ses leçons de cinéma et son érudition particulière dans le genre “série Z” a d’ailleurs consacré une émission à ce film. Une attention particulière est à porter aux bandes sons, on peut reconnaître des emprunts parfois étranges, voire hors propos.

Voir aussi quelques pages et groupes où assouvir sa nostalgie ou sa curiosité de bizarreries datées :

Groupe Facebook “Eski Yerli Diziler ve Filmler” :
https://www.facebook.com/EskiDiziler?fref=ts

Emission “Escale à Nanarland” :
http://www.allocine.fr/video/nanarland/

Le site de Nanarland, “le site des mauvais films sympathiques” :
http://www.nanarland.com

 

Les acteurs de “Turist Ömer Uzay Yolu’nda” sur la place Taksim. Source : Facebook (Rauf Kösemen)

Source : Nanarland

“‘Muhteşem Yüzyıl’, tarih ve bugün ” – Radikal

“‘Muhteşem Yüzyıl’ı izlerken esas üzerinde durulması gereken, onun tarihimizi ne kadar doğru aktardığı değil, bugünkü hayatımıza ne ölçüde ayna tutup tutmadığı olmalı. 

Tarihin, daha doğrusu tarihyazımının çoğu zaman, özellikle de politik-ideolojik stratejiler eşliğinde geçmişi bugüne taşımaktan çok bugünden hareketle bir geçmiş kurduğu, ‘vakıa’dır. ‘Bugün’ değiştiğinde tarih de değişir ve her yeni kuşakta yeniden yazılır. John Dewey’in çarpıcı kaydıyla, “Yeni bir ‘bugün’ doğduğunda ‘geçmiş’ de artık başka ve farklı bir bugünün geçmişi”dir. O yüzden karşımıza her ne şekilde gelirse gelsin, ‘tarih’ denilen metinsel ürünün içinde biz geçmiş kadar, satır aralarında, fısıltı halinde bugünü buluruz. Dolayısıyla tarih, geçmişe dair ama bugüne ait bir söylemsel pratiktir.

Bunları ‘Muhteşem Yüzyıl’ ve bu dizi dolayımıyla Kanuni ‘gerçeği’ üzerine hanidir sürdürülen sert tartışmaların etkisiyle yazıyorum. İddia malûm; dizide ecdadımız yanlış tanıtılıyor… Yukarıda belirtilenler paralelinde diyebiliriz ki ecdadımızın doğrusunun ne olduğu anlayış meselesidir ve ‘zamanın ruhu’na göre değişebilir. Kıymetli tarihçi Salih Özbaran’ın yıllar önce vurguladığı üzere “geçmiş değişmese de bizim geçmişi algılama, kabullenme, yönlendirme niyetlerimiz sürekli değişiyor” olduğu için, hayat aktıkça ‘ecdad’a ilişkin ‘doğru’nun çoğulluğunun kaçınılmaz olacağını hatırda tutmak gerekir. ” […]

Yazar : Tayfun Atay
Source : Radikal

“Crisis and Turkish serials hit Greek stage ” – Hürriyet

“For the wider Greek public he was Achilleas Lambrou, the insolent, intelligent, leftist corporal in the 1984 film “Lufa ke Parallagi” (Escape Duty and Camouflage), one of the best anti-militarist comedies in Greek cinema. The film satirizes the difficult years of the Greek junta (1967-74) through the hilarious experiences of a group of soldiers doing their military duty in the newly founded TV channel of the Greek Armed Forces. For others, he was once the husband of a leftist heroine of student resistance during the same period, who is presently serving in the European Parliament. But for theater lovers, Yorgos Kimoulis – now in his late fifties – has been one of the most talented actors of his generation, outspoken to the degree of arrogance and admirably capable of defending his leftist views against anyone who would call him an anti-capitalist “utopist.” […]

The news about Kimoulis broke out almost the same time as a similar story hit headlines: another charismatic actor of the same generation with a similar background in theater and TV, Costas Arzoglou, confessed that he may lose his home – the bank had already sent him the date of the confiscation order – as he cannot afford to pay the installments of his mortgage. Like many theater actors, he was financing his theater work by working on TV serials. These are now being rolled over by cheaper Turkish productions and on top of that, he has not been paid for three years of work at one of the biggest channels. “They can take all except my talent,” he says. Only two weeks ago, another actor in his forties, who had made his name mainly from TV serials, committed suicide as he could not cope with financial difficulties.[…]

The statistics tell a dramatic story. Out of the 4,000 registered actors in Greece, almost 80 percent (some claim more than 90 percent) are now unemployed or partially employed with minimal or no salary. About 250 actors work in state theaters and about 1,000 in the 200 or so theater troupes. And of course, this is work per season.

The drastic cuts provided by the austerity packages on Greece imposed by the “troika” of Greece’s creditors hit the state central and regional theaters, which saw a dramatic reduction of their subsidies. The ones that did not close have to choose plays with smaller casts in order to cope with the costs.

Cheaper Turkish serials and low advertising revenue in the TV sector closed the door on Greek actors who thus lost their main source of income. A new type of actor has been born, the one who is willing to participate in any performance without payment, just to remain in touch with the sector.

Nobody knows how long the austerity period will last in Greece. People are just trying to cope with their immediate needs and commitments. So do the actors, as they try to keep themselves linked with the stage. But still, there is a good side to this. The blow that hit the Greek theater as we knew it up to now has left the door open to new, young talents who have entered the stage determined to show their skills.”

Source : Hürriyet